Νυχτερινή επίσκεψη στο αλλοτινό περίπτερο των Μυκηνών

 

*Άρθρο της Κατερίνα Γραμματικού

Με μοναδικό φωτισμό λιγοστά κεράκια και κάποια σποτάκια να σηματοδοτούν ενδεικτικά σημεία στο δάπεδο με αναπαραστάσεις και στα ταμπλό με τις πληροφορίες, το ερειπωμένο κτίριο διέφευγε της σκιάς του.

Δύσκολα φανέρωνε εν πρώτοις την αίγλη της νεωτερικότητας και τη γλυκιά εποχή που προηγείται της επανάστασης, αν και η σημασία της ιστορικής θέσης είναι το κυρίως θέμα στην περιοχή.

 

Ο μαγικός φανός που κρατούσαμε στο χέρι φώτιζε εμάς, τους νυχτερινούς επισκέπτες και το βλέμμα από φώσφορο άναβε το ενδιαφέρον μέσα στην από καιρό άδεια αίθουσα, με τους γυμνούς τοίχους, δίχως έπιπλα, χωρίς φωνές και μυρωδιές να προδίδουν ανθρώπινη παρουσία παρά μόνο εγκατάλειψη.

Δημιούργημα (1951) ενός αρχιτέκτονα – εκπροσώπου της εποχής του ’50, του Κίμωνα Λάσκαρι, το τουριστικό περίπτερο των Μυκηνών απ’ όταν γεννήθηκε ως σκελετός και του εμφύσησαν ζωή, έλαβε δόξες όσο το ξεσήκωναν ανθρώπινα πατήματα.

 

Σήμερα κοιμάται μαζί με το μεγαλείο ενός βασιλείου στη γειτονιά των Μυκηναϊκών τάφων.  Γδαρμένο και βουβό παραμένει για δεκαετίες στη σιωπή και την ανοχή του κόσμου, όσο δέχεται να αντικρίζει -χωρίς να προσβάλλεται- ένα θανάσιμα πληγωμένο, ωστόσο κάποτε ζωντανό οργανισμό.

 

Ο Άρης Κωνσταντινίδης, αρχιτέκτονας και φιλόσοφος για πολλές γενιές, βλέποντας μετά από χρόνια τα ερειπωμένα Ξενία που ο ίδιος είχε σχεδιάσει απογοητευόταν…

Βιωματικό Εργαστήριο Αρχιτεκτονικής & Εικαστικής Διερεύνησης / Μυκήνες 2023 υπό την αιγίδα του Fichti Art Festival 2023

Ώρα βραδινή και η αφύπνιση ήρθε από το όραμα της Ελένης Τσετσέκου όταν θέλοντας να φτιάξει ένα φεστιβάλ για τον τόπο της, τον τόπο μας, γεννήθηκε το Fichti Art.

 

Φέτος, όπως και πέρυσι, μεταξύ του καλλιτεχνικού προγράμματος περιελάμβανε και το ταπεινό «προσκύνημα» στο αλλοτινό αυτό περίπτερο. Με σκοπό να αναγεννηθεί και να  διαφύγει της εγκατάλειψης, βάπτισαν ανάλογα και τα βιωματικά εργαστήρια που έλαβαν χώρα στο πλαίσιο του φεστιβάλ, με ονόματα:

 

Από το “Pavillon abandonne”  στο “Pavillon Relance” φέτος . Την ευθύνη της παρέμβασης είχε το Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (σε συνεργασία με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας) στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Fichti Art 2023, που τελεί υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση της Ελένης Τσετσέκου.

Διοργάνωση είχαν αναλάβει:

Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, Πολυτεχνική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης

Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών και Βιώσιμου Σχεδιασμού, Ελληνικό Ανοικτό
Πανεπιστήμιο

Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο

Σχολή Επιστημών Σχεδιασμού, Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδος

Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας

Επιστημονική Επιμέλεια:

Κωνσταντίνος Σακαντάμης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Αρχιτεκτόνων
Μηχανικών, ΑΠΘ

Καλλιόπη Χουρμουζιάδου, Δρ Αρχιτέκτων Μηχανικός, MArch Αρχιτεκτονικού και
Ακουστικού Σχεδιασμού, ΣΕΠ ΕΑΠ, Ακαδημαϊκή Υπότροφος ΔΙΠΑΕ

Σταύρος Αλιφραγκής, Δρ Αρχιτέκτων Μηχανικός, ΣΕΠ ΕΑΠ Δημοσθένης Σάκκος, Αρχιτέκτων Μηχανικός, MSc Προστασίας, Συντήρησης και Αποκατάστασης Μνημείων Πολιτισμού, Υπ. Διδάκτωρ, Τμήμα Αρχιτεκτόνων
Μηχανικών ΑΠΘ, υπότροφος ΕΛΙΔΕΚ Ναταλία Χρυσικού, Αρχιτέκτων Μηχανικός, MArch Αστικού Σχεδιασμού, Ακαδημαϊκή Υπότροφος ΔΙΠΑΕ.

 

Ομάδα Μελέτης: Μαρία Αδάμου / Ελένη Αηδόνη / Λέα Καββαδία / Κώστας Κουμλής / Αστέριος Μαρώσης /
Ελένη Περαντζάκη / Νικόλαος Ρέτσος / Θεόδωρος Τσερπάνης.

 

Το βιωματικό εργαστήριο αρχιτεκτονικής και τέχνης Pavillon relancée εμβαθύνει στις κατακτήσεις και επεκτείνει τις φιλοδοξίες του περσινού εργαστηρίου (Pavillon abandonné, 26/07/22-01/08/22).

 Συγκεκριμένα επιδιώκει να ενεργοποιήσει εκ νέου τη ζώσα μνήμη του Τουριστικού Περίπτερου των Μυκηνών -ως χώρου αναψυχής επισκεπτών και κατοίκων της περιοχής- μέσα από στοχευμένες εικαστικές δράσεις που εμπνέονται από την ιστορία και τις αρχιτεκτονικές ποιότητες του κτιρίου.

Το περιεχόμενο των δράσεων αποτελούν το ειδικό
αντικείμενο μελέτης μιας εκλεκτής ομάδας εργασίας που αποτελείται από καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες.

Απόηχοι του χθες μας έφεραν νοητά στο ίδιο τραπέζι με παλιούς επισκέπτες. Αφήσαμε τις βαλίτσες, πλυθήκαμε προχείρως με τα νερά της Κλυταιμνήστρας.

Κάπου τραβούσαμε να πάμε. Σε ταξίδι ήμασταν. Συναντηθήκαμε με άλλους, οι περισσότεροι ξένοι τουρίστες, ζηλωτές του ελληνικού πολιτισμού και ακάματοι περιηγητές ή απλά περαστικοί που στάθηκαν προς στιγμήν και πριν τραβήξουν προς Άργος και Ναύπλιο ή Επίδαυρο, θα αγνάντευαν το Αργειακό πεδίο.

Η αναγέννηση διεκδικείται από την εγκατάλειψη όπως η ζωή παλεύει με τον θάνατο.

Ποιος θα περιθάλψει τα τραυματισμένα κτίρια αν όχι ο άνθρωπος που γνωρίζει καλά από πολέμους;

Ευχαριστώ για τις νυχτερινές φωτογραφίες την Αφροδίτη Παγούνη.

ΥΓ. Ευχαριστώ θερμά για το υλικό που έλαβα, για τις παρεμβάσεις και τις επισημάνσεις σε χρονολογίες και ονόματα τον Σταύρο Αλιφραγκή δρ Αρχιτέκτων Μηχανικό, ΣΕΠ ΕΑΠ