Όταν γυρνάς και βλέπεις πάνω στους τοίχους παλιών σπιτιών και γενικότερα κτηρίων, στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου, να έχουν γεμίσει με graffiti, που κάποιοι ίσως θεωρούν μόδα(το να ζωγραφίζεις τους τοίχους των άλλων), τότε είναι που σε πιάνει στην ψύχη σου ένα πόνος και γυρνάς και λες στον εαυτό σου, ότι εδώ πλέον φίλε μου δεν υπάρχει κανένας σεβασμός.
Κανένας
σεβασμός στην ιστορία του τόπου, στην περιουσία του άλλου που εσύ την βάφεις με
ένα σπρέι χωρίς να ρωτάς και χωρίς να νοιάζεσαι καθόλου, έστω και στο ελάχιστο,
βρε αδερφέ, για την καταστροφή που προκαλείς.
Τίποτα!
Καθόλου σεβασμός και νοιάξιμο μηδέν!
Έχουν ζωγραφίσει με τα σπρέι τους κάποιοι άγνωστοι προφανώς, από τοίχους παλιών κτηρίων στην ιστορική Παλιά Πόλη του Ναυπλίου, που είναι και χαρακτηρισμένη άλλωστε ως ιστορική και διατηρητέα, με νόμο της πάλαι ποτέ, υπουργού Πολιτισμού, αείμνηστης, Μελίνας Μερκούρη.
Και εμείς πως την διατηρούμε την πόλη
μας; Όπως έχει καταγραφεί άλλωστε και στον φωτογραφικό φακό, που αποτύπωσε αυτά
τα κακώς κείμενα, που βλέπετε στις φωτογραφίες. Δηλαδή συμπέρασμα; Διατηρούμε
την πόλη μας χωρίς κανέναν σεβασμό στην ιστορία της.
Πράγματι
χωρίς κανέναν σεβασμό, αφού όπως θα δείτε και στο σχετικό υλικό, έχουν βάψει με
τα graffiti
τους
ακόμα και το ιστορικό τζαμί / κινηματοθέατρο «Τριανόν», στην πλατεία Συντάγματος,
που όμως τώρα φαίνεται πως μόνο ελάχιστα από αυτά στους εξωτερικούς τοίχους του
έχουν απομείνει.
Θα
μου πεις εδώ ζωγράφισαν μέχρι τους πλαϊνούς τοίχους των δύο λυκείων, που
βρίσκονται στο κέντρο της πρώτης πρωτεύουσας της Ελλάδας, αλλού θα φοβόντουσαν
να ζωγραφίσουν;!
Ότι
και να λέμε αν εμείς οι ίδιοι δεν φροντίσουμε για την σωστή διατήρηση της ιστορικής
μας κληρονομιάς, τότε όλοι μαζί στο τέλος θα πάμε χαμένοι αφού θα έχουμε
ξεχάσει την ιστορία μας.
Δημοσίευση σχολίου