 |
| Φωτογραφία | Γιώργος Γαβρήλος |
Σχόλιο του Τομεάρχη Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και βουλευτή Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Γιώργου Γαβρήλου, για την παρέμβαση του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με την αγορά εργασίας:
«Στην εποχή διακυβέρνησης Μητσοτάκη, με φτωχοποιημένους τους
εργαζόμενους, είναι μεγάλο το θράσος του Πρωθυπουργού να πανηγυρίζει
για την υπέρ εξάντληση των εργαζομένων και την αύξηση των δηλωμένων τάχα
υπερωριών.
Όλες οι ρυθμίσεις για την κάρτα εργασίας, εκτός του ότι
εμπαίζουν τον μισθωτό, καταργούν την ουσία της κάρτας εργασίας και αφήνουν
διάπλατα κενά για την καταστρατήγηση των ωραρίων και την νομιμοποίηση της
μαύρης εργασίας. Επιπλέον, σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίζουν το
πάρτι εργασιακών παραβιάσεων που λαμβάνει χώρα υπό το καθεστώς της τηλε-
εργασίας ή μέσω των διαδικτυακών πλατφορμών. Στο Υπουργείο κάνουν πως
δεν τους βλέπουν καν αυτούς τους εργαζόμενους.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, η Ελλάδα ήρθε πέρυσι δεύτερη
από το τέλος, με σημαντικά υψηλότερα ποσοστά (58,2%) από τον ευρωπαϊκό μέσο
όρο, έχοντας τους περισσότερους νέους 15 έως 24 ετών απασχολούμενους σε
ασυνήθιστα ωράρια. Στέφθηκε επίσης «πρωταθλήτρια» στη συστηματική εργασία το
Σαββατοκύριακο (32,3%), απέχοντας σημαντικά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο (22,4%).
Μέσα σε ένα περιβάλλον όπου η Κυβέρνηση Μητσοτάκη
–έχει καταργήσει βασικά εργασιακά κεκτημένα της εργατικής
νομοθεσίας (απλήρωτες υπερωρίες, δεκάωρη απασχόληση, 6ημερο και έως και 13ωρο,
νόμιμος λόγος απόλυσης, αποζημίωσης αντί την υποχρεωτική επαναπρόσληψη για
όσους η απόλυση κρίνεται άκυρη από τα δικαστήρια, ευθύνη του πραγματικού
εργοδότη, κα).
–έχει υποβαθμίσει το ΣΕΠΕ αφήνοντάς το υποστελεχωμένο και με
περικομμένες αρμοδιότητες.
–Και έχει αποδυναμώσει πλήρως τον θεσμό των ΣΣΕ και των
συλλογικών διαπραγματεύσεων, προωθώντας τις ατομικές συμβάσεις, οι εργαζόμενοι
προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε μια εργασιακή ζούγκλα, χωρίς θεσμικό πλαίσιο
και χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς, με μισθούς μάλιστα που καταγράφονται, σε
δύναμη, από τους τελευταίους της ΕΕ.
Σε ένα ιδανικό πλαίσιο, η επέκταση της ψηφιακής κάρτας
εργασίας, ίσως και να μπορούσε να σημάνει την καλυτέρευση των εργασιακών
συνθηκών. Στην περίπτωση της χώρας μας όμως και με αυτή την Κυβέρνηση, σημαίνει
συνέχιση των αυθαιρεσιών και άρα χειροτέρευση της θέσης του Έλληνα εργαζόμενου,
προς όφελος του κέρδους του εργοδοτικού κεφαλαίου.
Και το νέο νομοσχέδιο που ετοιμάζει να φέρει στη Βουλή η
Κυβέρνηση, συνεχίζει πιστά την αντεργατική πολιτική αυτής: περισσότερες ώρες
εργασίας με ωράρια που καμία σχέση δεν έχουν με τον ευρωπαϊκό στόχο του 35ωρου
αλλά ξεπερνούν κατά πολύ ακόμη και το 40αρο, απλήρωτες υπερωρίες, θεσμική
απελευθέρωση των απολύσεων, εργαζόμενοι λάστιχο και άλλοι που αποκαλούνται
«βραχυχρόνιοι», επισφαλείς και «ευέλικτες» μορφές και θέσεις εργασίας, στόχευση
και περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης, μισθοί της πείνας.
Και όλα αυτά στον βωμό μιας δήθεν «διευκόλυνσης» της
επιχειρηματικότητας και μιας δήθεν «ανάπτυξης» που ποτέ δεν φτάνει στον κόσμο
της εργασίας και στην πραγματική κοινωνία, αλλά αφορά αυτούς, που σκοπό έχουν
να παράξουν περισσότερο κέρδος, πάνω στα αποκαΐδια μιας καθημαγμένης αγοράς
εργασίας.
Αμετανόητη και σταθερά προσανατολισμένη στο στόχο να γεμίσει
η Ελλάδα φτηνά και ευέλικτα εργατικά χέρια, η ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη να ξηλώνει
κάθε νομικό και θεσμικό ίχνος προστασίας των εργαζομένων, την ώρα που τους
βυθίζει ακόμη περισσότερο στην εξαθλίωση, τα αδιέξοδα και την φτώχια.
Η Κυβέρνηση οφείλει να μας απαντήσει: Πιστεύει αλήθεια πως με την
διευρυμένη θέσπιση του 13ωρου και με την πλήρη νομιμοποίηση των απλήρωτων
υπερωριών και της ευέλικτης εργασίας, ανάλογα το πώς βολεύει την επιχείρηση
(αφού ουσιαστικά την διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα αποφασίζει ο εργοδότης)
δίνει προοπτική σε κάθε εργαζόμενο που προσπαθεί να ζήσει την οικογένειά του
μέσα στις σκληρές κοινωνικές συνθήκες ακρίβειας;»
Δημοσίευση σχολίου