Ο Πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος Παναγιώτης Μπένος στις εκδηλώσεις τιμής για τους ήρωες του 21 στην Δραμπάλα

 

Φωτογραφία  | Facebook | Παναγιώτης Μπένος

Στις εκδηλώσεις του Δήμου Μεγαλόπολης, στο βουνό της Δραμπάλας, για την απότιση φόρου τιμής στους ντόπιους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, προσκεκλημένους του Δήμου, ήταν για ακόμα μία φορά, ο κύριος Παναγιώτης Μπένος, πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, ο οποίος προχώρησε στην συνέχεια μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο facebook, στην ακόλουθη δήλωση.

Σας παραθέτουμε αυτούσια την σχετική δήλωση του κυρίου Παναγιώτη Μπένου

«Προσκεκλημένος του δήμου Μεγαλόπολης πάτησα όπως κάθε χρόνο στα άγια τούτα χώματα της Λευτεριάς. Όχι μόνο για να τιμήσω τη εθνική εθνεγερσία του 1821 αλλά με βάσει αυτό το παράδειγμα αντίστασης και όχι υποταγής να δούμε όλοι μαζί το μέλλον της πατρίδας του σήμερα. Η Δραμπάλα δεν είναι ένα Αρκαδικό βουνό. Είναι μια ματωμένη σελίδα της ελληνικής ιστορίας του 1821.

Μια ιστορία που διδάσκει ότι η μεγαλοσύνη μιας χώρας δεν μετριέται με το στρέμμα ,αλλά με της καρδιάς το πύρωμα , μετριέται με το αίμα. Πρίν ανέβω στο βουνό διάβασα για να φρεσκάρω το λόγο του Θ. Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, στους νέους όταν είχε πλέον έρθει η πολυπόθητη λευτεριά.

Φωτογραφία  | Facebook | Παναγιώτης Μπένος

Αυτά είναι τα βασικά διδάγματα ενός αγώνα για το μέλλον μιας χώρας. Η νέα γενιά θα χαράξει το μέλλον που τους ανήκει, σε μια πατρίδα ανεξάρτητη, λεύτερη με κοινωνική δικαιοσύνη και ευημερία για όλους.

Η ιστορία δεν είναι παρελθόν είναι άμεσα συνδεδεμένη με το μέλλον κάθε τόπου. ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΞΕΧΝΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕΛΛΟΝ. Στίς σημερινές τουρκικές προκλήσεις η χώρα μας πρέπει να είναι αποφασιστική με ενότητα για την αποφυγή αυτών.

Μια πλατιά εθνική ενότητα είναι απαραίτητη περισσότερα από κάθε άλλη εποχή. Η μάχη της ΔΡΑΜΠΑΛΑΣ είναι σελίδα της ιστορίας μας ως αντίσταση σε κάτι το ανυπέρβλητο είναι παράδειγμα ενότητας και μεγαλοσύνης ενός ηγέτη που ο κάθε λαός έχει ανάγκη σε κάθε εποχή του Θ.ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ. Τιμή και δόξα σε όσους έπεσαν για την λευτεριά στον τόπο τούτο. Λιγοστό λιβάνι καταθέτω κάθε χρόνο και στην Κων/να Γεωργίου Μπένου γυναίκα από το σόι μου που έπεσε στην μάχη αυτή.

Όπως κάθε χρόνο έτσι κι' εφέτος κατέθεσα στεφάνι με ένα μικρό αγόρι από το Άκοβο. Ένα δείγμα κυρίως διδαχής και μάθησης»